Cıvata Tarihi

Cıvataların Akma ve Çekme Dayanımı Nasıldır?

Cıvata kelimesinin kökeni İtalyanca bir kelime olan Giaveta kelimesinden gelir. Cıvata ile bağlanacak olan parçalara öncelikle delik açılır. Sonrasında cıvata ve somun yardımı ile bağlantı işlemi gerçekleştirilir. Cıvata 1850’li yıllarda sıcak dövme ile üretilirdi. 20. Yüzyılda ise soğuk yöntem ile seri bir şekilde üretilmeye başlamıştır. Cıvata makine ve inşaat sektöründe sıklıkla kullanılan bağlantı elemanlarıdır. Cıvata DIN sistemine göre genelde St37, St42, St40 çeliklerinden imal edilir. St37 çeliğinden üretilen cıvata en çok kullanılan çeşitlerinden biridir. Bu çeliğin 3700 N/mm2 kopma mukavemeti bulunur. Cıvatalar bazen C45 alaşımsız çeliklerden de üretilebilir. Malzemelerin kaliteli olması halinde işlemi de son derece kolay olur. Demirbaşlı, havşa başlı, ahşap cıvata türlerinden en çok tercih edilenleri imbus ve altı köşe başlı olanlardır. sitemizden cıvata çeşitlerini temin edebilirsiniz.

Cıvata ve Somun Uyumu

Cıvata ile somun tam bir tur çevrilmelerinin ardından aldıkları yol diş adımı olarak isimlendirilir. Diş adımlarının ölçümleri diş tarağı ile yapılır. Cıvata üzerlerinde birtakım rakamlar yer alır. Cıvata üzerinde bulunan rakamlar ile basit bir hesaplama yaparak civatanın akma ve çekme dayanımlarını bulmak mümkündür. Malzemelere belli bir kuvvet uygulanması sonucunda bir şekil değişimi gözlenir. Şekil değişimine uğramadan önceki değer akma sınırı olarak isimlendirilir. Parça akma sınırını geçtikten sonra çekme değerinde kalıcı bir şekilde şekil değişimi yaşanır. Buradan parçanın sünek mi yoksa gevrek mi olduğunu tespit etmek mümkündür. Cıvata ve somunların dayanımları önemlidir. Cıvata takarken bazı konulara dikkat etmek gerekir. Somun ile cıvatanın birbirine uyumlu olması ve aynı kalitede olması önemli konular arasında yer alır. Cıvata takılacak yüzeyin boyasız ve galvenizsiz yapıda olması gerekir. Bunun yanında kuru, çapaksız ve yağsız olması da önemlidir.